Very Urban Fantasy Posts

„Nic nie boli dziwniej niż stary ból, który sączył się i bolał po trochu, bo nie zdążył wyboleć całkiem. Jak gdyby czekał na dogodny moment, aby ten, który go w sobie nosił, był wreszcie gotów. Teraz cię odwiedzę, przyjdę i będę. Byłem cierpliwy, łagodny, teraz po prostu jestem”. Kojarzy Wam się tytuł „Książę” z Machiavellim? Powinien, bo pod płaszczykiem thrillera politycznego słyszę w książce Magdaleny Parys pytanie o naturę sprawowania rządów, dochodzenia do władzy, o motywacje rządzących. Podobnie jak traktat włoskiego filozofa i ten „Książę” jest głęboko pesymistyczny. Dobra, dobra…

Bawiłam się jak dziecko! Nie, nie żartuję. Nie, nie używam ironii. Stwierdzam fakty. Dla mnie „Twardy. Zimny. Martwy” Marcina Pełki to książka typowo wakacyjna. Niech rzuci kamieniem, kto takich nie czyta. Książka Pełki przywołuje nostalgiczne wspomnienia godzin spędzonych przy zdartych taśmach VHS, na oglądaniu filmów z szybką akcją, z kawałkami ciał walającymi się dookoła, strzelaniną i emocjami ograniczonymi do minimum. „Twardy. Zimny. Martwy” Marcina Pełki taki właśnie jest i podoba mi się to. W dalszym ciągu nie żartuję ani nie ironizuję. Żyjemy w wolnym kraju i mam pra… stop, od…

„Słowa bywają takie problematyczne, powinno się je wypluwać jak wino po krótkiej degustacji” [s. 25] Książka nie jest obszerna, ale ma swoją wagę „Wszystkie grzechy Korporacji Somnium” Dawida Kaina to zbiór opowiadań, które autor połączył z sobą w bardzo subtelny sposób. Kilka rzeczy spajających te krótkie formy, to kwestie dość ewidentne: Kraków, Korporacja Somnium i ostateczny brak nadziei, właściwy bohaterom każdego z utworów. Ale jest tam coś więcej. Coś bardziej niepokojącego. Nie, nie to, że opowiadania się przenikają, rozmawiają z sobą i uzupełniają się. Raczej to, że tworzą… jakby to…

„Ucieczka, by ocalić siebie dla jakiegoś wyższego celu, była gorzkim rodzajem przetrwania, skoro oznaczało ono – wraz z każdym działaniem, jakie podejmowała – utratę wszystkiego i wszystkich znanych jej osób” Poznajcie Nadieżdę Łaptiewą, Serefina Meleskiego i Malachiasza. To bohaterowie – przynajmniej ci główni – „Niegodziwych świętych” Emily Duncan.   Zapraszam Was w podróż po ciekawej krainie, która nieco przypomina carską Rosję, zwłaszcza gdy weźmiemy pod uwagę sztafaż językowy, „pogodowy” oraz religijny, w której magia płynie kilkoma równoległymi nurtami i jest powodem wojen, zamieszania i tragedii. Ale także źródłem przygód i…