Kategoria: Inspiracje i dezinspiracje, nie tylko literackie

Po co mi teoria, skoro wiem wszystko🤥😉 ? Po napisaniu ostatniej recenzji – „Króla” Grażyny Adamczyk – postanowiłam przypomnieć kilka rzeczy z zakresu tak zwanej „teorii”. Łatwo się wymądrzać i krytykować, ale trzeba być czujnym, bo pycha może zwieść na manowce. Łatwo o to, gdy wiedzy nie wystarcza. Sięgnęłam więc po jedną z książek, którą czytałam już jakiś czas temu i którą uznałam za ciekawą. Zadaniem było odkurzenie sobie kategorii pojęciowej „mitu” i nie sięganie do Eliadego. Ot, odświeżam sobie podstawy nie tyle teoretyczno-literackie, co raczej socjologiczno-politologiczne. Książką na którą…

„Niemierzalne” Margaret Heffernan to niewielka książeczka. Jeśli ktoś szuka w niej kompendium wiedzy o biznesie, procesach zmiany, zarządzaniu przez wartości, zawiedzie się srodze. Jeśli ktoś szuka inspiracji i uporządkowania wiedzy, to jest to książka dla niego. Heffernan jest ciekawą postacią, praktykiem i teoretykiem biznesu, przedsiębiorcą, wykładowcą i człowiekiem, który zarabia, dzieląc się z innymi wiedzą i doświadczeniami. Pamiętam, że moja pierwsza styczność z nią, to TED Talk, a później uczestniczyłam w konferencji, w której była keynote speakerem. Wiecie, co mi się najbardziej podobało, oprócz jej wiedzy oczywiście? Że była Teksanką…

„Ja, ssak” Liama Drew to jedna z tych rzetelnych książek, które w równym stopniu uczą i zaskakują. Niekoniecznie to lektura dla początkujących i dopiero co odkrywających swoją fascynację biologią ewolucyjną, ale nie stawia też przed czytelnikiem zapór o wysokości Himalajów. Jest dobrze napisana, lekko i z polotem, bez trywializacji języka nauki i traktowania czytelnika z wyższością. Liam Drew sprawił, że jego podróż przez świat ssaków stała się dla czytelnika osobista. Nie wybrał konwencji wykładu, snuje opowieść o ssakach, co rusz podkreślając, że jest jednym z nich. To niezwykle ciekawe, bo…

Powiedzmy sobie jasno – tytuł nie jest najbardziej jasny. Za chwilę będzie lepiej. Dużo czytam, ponieważ mózg jest jak lokomotywa: żeby produkował moc, musi dostawać paliwo. Paliwem są słowa innych ludzi, rzeczywistość, zdarzenia, emocje. Bardzo często pomysły przychodzą z lektur. Chcę rozumieć innych ludzi, żyjących w innych epokach, po to, by moi bohaterowie mieli odrobinę historycznej akuratności. W poszukiwaniu tejże „akuratności” przesłuchałam dwa audiobooki. Pierwszy, ten którego nie polecam, to: „Unmentionable. The Victorian Lady’s Guide to Sex, Marriage, and Manners” Therese Oneill. I mam z tą pozycją duży kłopot. Z…

Przyznawałam się już nie raz i nie dwa do inspiracji literackich. Książki kocham, może niezbyt odwzajemnioną miłością, ale jednak. Zawsze, ale to zawsze ceniłam Thomasa Harrisa za jego „Milczenie owiec”. Pamiętam, że „Milczenie…” czytałam, siedząc pod kocem, uważnie rozglądając się, czy Hannibal Lecter gdzieś na mnie nie czyha. Dlaczego miałby na mnie się czaić, tego nie wiedziałam, ale byłam tak zafascynowana i przerażona jednocześnie, że nawet zastanawiać się nad tym nie chciałam. Cenię sposób, w jaki Harris zbudował każdą z postaci w tej książce, nawet taką, która pojawia się raz…

Ostatnio sporo czytam o przełomie renesansu i baroku. Fascynuje mnie ta epoka i jej ludzie. Widzę, jak wiele jest podobieństw między tamtymi czasami, a tymi, w których żyjemy. Wiem, że to brzmi paradoksalnie, bo jak to tak? XXI wiek i jakieś tam zamierzchłe epoki??? Samochody i karoce? Długie suknie i mini? Szabla i iphone? Tak, mogłabym wymieniać te różnice długo, ad nauseam prawie, ale dotarło do mnie, że jeśli popatrzymy na to, co najważniejsze, na ludzi, ich zwyczaje, strachy, zabobony i pragnienia, to przekonamy się, jak są podobne, żeby nie…