Kategoria: Fascynacje historyczne

Słucham tego audiobooka od kilku dni Wracam, powtarzam sobie części rozdziałów. Słucham po kilka razy. Jeff Guinn napisał wstrząsającą książkę: ” The Road do Jonestown. Jim Jones and Peoples Temple”. Po polsku książka wyszła nakładem Wydawnictwa Poznańskiego jako „Co się stało w Jonestown? Sekta Jima Jonesa i największe zbiorowe samobójstwo”. Jeśli została dobrze przetłumaczona – to zachęcam do sięgnięcia po nią. O czym jest audiobook (i książka)? O Jimie Jonesie, przywódcy Świątyni Ludu. Członkowie tej socjalistycznej sekty 18 listopada 1978 popełnili w Gujanie, w budowanej w dżungli osadzie Jonestown, zbiorowe…

„[…] wielu moich amerykańskich czytelników , zatroskanych narastającą polaryzacją polityczną w dzisiejszych Stanach Zjednoczonych, znajdzie w mojej relacji o najnowszych dziejach Chile powody do obaw. Mimo silnych tradycji demokratycznych polaryzacja polityczna i załamanie się kompromisu doprowadziły w Chile do przemocy i dyktatury, czego większość Chilijczyków nie potrafiła przewidzieć. Czy to samo mogłoby wydarzyć się w USA? Większość z was natychmiast zaprotestuje: „Nie, oczywiście, że nie! USA to nie Chile. Armia amerykańska nigdy by się nie zbuntowała i nie wprowadziła dyktatury wojskowej”. Owszem, USA to nie Chile. Jednak niektóre z różnic…

„Taka właśnie jest ta książka. Każdy jej bohater jest prawdziwy i każdy na nowo opowiada swoją historię – wzbogaconą o emocje i elementy reportażowe, połączoną narracyjnym oplotem z pozostałymi historiami i wątkami, wspólnie prowadzącymi ku finałowi tragedii, pokazującymi jej bezmiar, cierpienie ofiar i bezwzględność sprawców, ale i ścieżki wiodące nad doły śmierci. Zbrodniarze działają według precyzyjnie obmyślonego schematu, ich modus operandi opiera się na zbrodni pozbawionej kary, katowskiej odwadze i skrupulatności w doskonaleniu śmiercionośnego rzemiosła. Śmiało spoglądają w obiektywy aparatów fotograficznych, prowokują, nie odwracają wzroku, pogardliwie, bezczelnie – każdy ze…

„Wojna się skończyła, ale jej echa wciąż trwały. Każdy kogoś przedwcześnie stracił, każdy przeszedł przez swoje piekło, miał swoją osobistą traumę. Czy wobec tego urbaniści, planując odbudowę miasta, powinni mierzyć siły na zamiary czy zamiaru podług sił? Zaczynając od pytań o wydźwięku filozoficznym, można było przejść do konkretnych rozstrzygnięć w realizowaniu budowy Warszawy. Jak daleko mógł sięgać heroizm pokolenia, które przeszło II wojnę światową? Czy na nim miał spocząć główny ciężar odbudowy, czy może lepiej było go rozłożyć w czasie, przerzucić na dzieci i wnuki? Ludzie, którym udało się uniknąć…

Lubię biografie zwłaszcza te dobrze napisane, porządnie udokumentowane, w których autor pozwala mówić świadkom epoki, dokumentom pisanym i kulturze materialnej, a nie pcha się na pierwszy plan z jego własnymi przemyśleniami i zbędnym psychoanalizowaniem. Muszę przyznać jednak, że nie czytałam żadnej książki Anne Edwards, prócz tej, o której chciałabym dziś opowiedzieć, prócz „Matriarch: Queen Mary and the House of Windsor”. Ale muszę przyznać, że nie jest to zła biografia. Dlaczego sięgnęłam po tę książkę? Kim była ta cała królowa Mary? No właśnie.Kilka biografii pióra Edwards zostało przetłumaczonych na polski, to…

„Zaprawdę, wszystko kręci się jak koło garncarza” [s. 13, z Przestróg Ipuwera] Nie pamiętam, czy chwaliłam się tutaj na blogu, że słucham (słuchałam) serii audiobooków angielskiej egiptolożki Barbary Louise Mertz, która pisała pod pseudonimem „Elizabeth Peters”. Mertz jest autorką dwóch solidnych pozycji egiptologicznych, ciągle jeszcze wznawianych, oraz wielu książek należących do tak zwanej literatury popularnej lub rozrywkowej. Amelia Peabody-Emmerson Otóż Mertz posługując się pseudonimem „Elizabeth Peters” stworzyła cudowną (i cudownie irytującą) postać Amelii Peabody-Emmerson, angielskiej starej panny, która po trzydziestce odziedziczyła majątek po ojcu i postanowiła ruszyć w świat. Zaczęła…

Gdzie zwykle kupujecie swoje diamenty? U Tiffany’ego? W Van Cleefs& Arpels? U Cartiera? Tak tylko pytam, bo chciałabym wiedzieć, ot, na wypadek, gdyby przyszło mi go głowy nabyć jakiś pierścionek z brylantem albo tiarę. Tiara to must have każdego sezonu. Tak, robię sobie żarty, przyznaję! Ale to dlatego, że ostatnie dni spędziłam z rodziną Cartier Sięgałam po „The Cartiers. The Untold Story of the Family Behind the Jewelry Empire” autorstwa Franceski Cartier Brickell z niepokojem, który miał dwa źródła. Pierwsze z nich wynika z mojego „braku przekonania” do historii XIX…

Najpierw będzie spowiedź Jestem świeżym mieszkańcem Warszawy. Nie „młodym”, a „świeżym”. Z typowym dla Krakowian i Krakusów brakiem zainteresowania podchodziłam do historii stolicy (za wyjątkiem tej po 1939), trochę na tej zasadzie: ale jaka tam może być historia? Tak, to snobizm. Biorę go na klatę. W dodatku jest to snobizm z gatunku tych wyjątkowo głupich i nieprzyjemnych, bo nie był zbudowany na jakichkolwiek faktograficznych podstawach. Zgodnie z zasadą: nie interesuje mnie to, więc o tym nie będę czytać, nie czytam o tym, bo mnie to nie interesuje. Przeprowadzka „za chlebem”…