Kategoria: Wydawanie książek i inne przygody

Jak to u mnie – odpowiedź na pytanie zadane w tytule pojawi się od razu, na początku wpisu: kocham e-booki, bo jestem leniem i nie lubię się męczyć noszeniem grubych (ani cienkich) tomów. Skonstatowałam niedawno, że „zwykłe” książki (czyli te, które z powodu pewnych kłopotów z przestrzenią wylegują się na parapecie okna oraz w głębinach mojej szafy) to przede wszystkim książki, które dostałam do recenzji lub w prezencie. Nie wszystkie, ale większość z nich to właśnie takie pozycje. Natomiast książki, które kupuję, gromadzę i które potrzebuję mieć z sobą, mam…

Od dziecka czytałam wszystko, co wpadło mi w ręce Serio mówię: czytałam wszystko, łącznie z relacją z któregoś ze zjazdów PZPR opublikowaną w „Gazecie Południowej”! Dalej tak mam. Dlatego, kiedy mój Wydawca, szacowne Wydawnictwo 4Generations, poprosiło o biogram, postanowiłam, że opowiem o sobie przez kilka ważkich książek i kilka ważnych dla mnie filmów. Wydawnictwo dostało oczywiście krótszą wersję tej story of my life i mam nadzieję, że Chaos pomoże im skrócić moje życie do kilku akceptowalnych linijek, które można umieścić na okładce. Już się cieszę na sprawdzenie, co z tego…

Muszę przyznać, że tytuł wpisu, który popełniłam, a który czytacie, to jednocześnie rekord banału i definicja najprawdziwszej z prawd. Jestem człowiekiem przyzwyczajonym do tego, że wszystko robię sama. „Ja sama” to moje motto życiowe i fraza, która wkurza moich przyjaciół i część znajomych. Z bólem wyznaję, że nie doceniałam roli redaktora do momentu, kiedy sama nie pomogłam w redakcji kilku książek oraz do chwili, kiedy moje „Morze krwi” nie znalazło się w… rękach, w szponach, w mocy Prawdziwej Redaktorki. Nawiasem mówiąc, jej portret, rysunek z natury, znalazł się w główce…

Nie wiem, jak można na śmierć zapomnieć, że się popełniło opowiadanie, które ujrzało światło dzienne?! Ale można, owszem. Trzeba się nazywać Monika Lech. Pisałam dużo i trochę bez sensu, aż w końcu zebrałam się na odwagę i wysłałam jedno opowiadanie do internetowego magazynu Esensja.   Spodobało się, wyszło i… kompletnie o nim zapomniałam. Muszę przyznać, że wyszło w niezłym towarzystwie, co pewnie wskazuje, że pisać umiem/umiałam. Sami zobaczcie, co można było przeczytać w numerze, w którym ukazał się mój kawałek.  Może nie stworzyłam „Piaseczników” (wielbiciele SF powinni wiedzieć, o czym…

Wokół słyszymy, że te Święta powinniśmy starać się spędzić normalnie Myślę sobie: jak?! Przecież każdy z nas widzi, co się dzieje wokół. Nawet jeśli pandemia nie dotknęła naszego zdrowia czy też naszych bliskich, dotykają nas ograniczenia, wkraczające do każdej z dziedzin naszego życia. Każdej! Tracimy pracę, kontakt z bliskimi, czasem nawet więcej. Myślę, że apele typu „spędźmy te Święta normalnie”, są kontrproduktywne i robią więcej złego niż dobrego Dla mnie to nie będą „normalne” Święta. Próba udawania, że są – skrzywdziłaby mnie, kazałaby udawać, że nie czuję strachu i niepokoju,…

Tytuł notki powinien wywołać zawał serca u purystów językowych oraz u wszystkich zatroskanych stanem polszczyzny 🤭 W ubiegłym tygodniu postanowiłam się dokształcić i skorzystać z oferty, która pojawiła się w moim feedzie newsowym. Decyzja nie była najmniejszym kłopotem, bo organizująca trzydniowe wyzwanie dla osób zainteresowanych selfpublishingiem Twarda Oprawa ma swoją renomę. Właścicielka i szefowa Twardej Oprawy, Kinga Rak, przez trzy dni przeprowadzała grupę zapaleńców przez zakamarki selfpublishingu, opowiadając nie tylko o tym, jak przygotować książkę, ale i o tym, jak ją promować. Na wykładach Kingi zbierała się każdego dnia grupa…

Nowe, ale ambitne wydawnictwo 4Generations wyda „Morze krwi”! Jak to tego doszło? W listopadzie, kiedy dopieszczałam ostatnią część mojego cyklu, „Śmiertelnie poważną rozrywkę”, zmusiłam się do zrobienia rzeczy dla mnie niezwykle trudnej: napisałam do kilku osób (znanych mi z serwisów Lubimy Czytać i Na Kanapie), które recenzowały książki urban i fantasy, i zapytałam, czy nie chciałyby przeczytać mojej książki i zrecenzować jej obiektywnie. Pytacie „co w tym trudnego?”🧐 Obiektywnie rzecz biorąc – absolutnie nic. Ludzie przecież zawsze proszą o przysługi, prawda? 😳 Subiektywnie? 😏 Dawno nie zrobiłam nic tak trudnego.…