Very Urban Fantasy Posts

Świat „Drogi Smoka” jest rozbudowany Nie liczyłam, ile jest postaci pierwszoplanowych, ale sporo. Jak się przekonacie, w zasadzie moja saga ma bohatera zbiorowego, którego poznajemy stopniowo, podobnie jak krok po kroku świat Nadnaturalny poznają Andrea, Kuba, Wojtek i Michał. Po „Morzu krwi” do publikacji przygotowujemy „Pracowite wakacje w Rzymie” drugi tom „Drogi Smoka”. Prace trwają i nie są proste! Ale jakże ciekawe i ekscytujące! Jestem pewna, że pojawi się post o mojej Redaktorce i kilka screenów z uwag, które wymieniamy na marginesie tekstów. Naprawdę żałuję, że nie wszystkie można i…

Jeszcze raz: JEST! Tak wyglądało niebo o 4.50. Od razu skojarzyło mi się z „Morzem krwi”. 😉 Miałam prawo tak myśleć, prawda? Muszę przyznać, że nie wiem, co napisać i chyba nie chcę pisać więcej. Długo marzyłam o tym dniu i chcę po prostu się nim cieszyć w ciszy. Dziękuję wszystkim za wsparcie, za pomoc, za wszystko.

Czas na ostatni cytat z książki Pamiętacie, jak je wybierałam? Teasery, nie spoilery! To jeden z życiowych kłopotów Andrei: niezrozumienie, czemu służą spa 🤯 Powiedziałabym: problemy pierwszego świata, gdyby nie to, że nikt normalny nie chciałby, żeby Andrea się nudziła. Nic dobrego z tego nie wychodzi, dlatego wszyscy starają się, by zawsze, ale to zawsze miała zajęcie. Nie wierzycie? To poczekajcie na  „Pracowite wakacje w Rzymie” 😇

Siedmiu braci Napierów (kolejne westchnienie) Jeden z beta-czytelników „Morza krwi”, dojrzały i poważny mężczyzna, którego uwagi pomogły mi poprawić książkę na jej początkowym etapie, napisał o Szkotach coś takiego: „Pracuję ze Szkotami i niektórzy z nich wyglądają i zachowują się jak oni”.  Nic nie mogło mi sprawić większej przyjemności. Charles, James, Frederick, Andrew, George, Harry, Lachlan W kolejnych częściach sagi są nazywani „siedmioma krasnoludkami”, „siedmioma cudami świata”, mówi się nawet o akcji „Napier na każdy dzień tygodnia”, co ponoć ma pomagać na wszelkie niewieście chandry… Poznajemy (per procura) ich pra…

Trzeci z grupy… Kuba Cichy, spokojny, milczący. Nie ma magnetycznej (dla płci pięknej) osobowości doktora Michała Nitscha, nie ma pewności siebie Wojtka, nie ma charakterystycznego dla Andrei lekceważenia dla wszystkiego i wszystkich. Jest bytem osobnym. Skupionym na danych. Konkretnym, pracowitym, lojalnym, mającym swój świat i troszczącym się o bliskich w sposób nieewidentny. Na pozór najsłabszy z czwórki wychowanków doktorostwa Nitchów, jest stabilny i ze swoimi kłopotami radzi sobie, jak umie i jak może. Jest cichym aniołem Andrei, która traktuje go jako byt nie należący do tego świata. Ale Kuba zna…

Do tej pory cały czas było tylko „Alex”, „Alex”, „Alex” tymczasem nie chciałabym, żebyście nie dostrzegli i innych bohaterów, w tym Wojtka Kubickiego, równolatka Andrei i jej przyjaciela z dzieciństwa. Policjant i poważny człowiek, choć prawnik stał się jedną z postaci, które stopniowo rosły i rosły. Powiem tylko, że Wojtek ma swoją osobną książkę. Andrea ma trójkę przyjaciół z dzieciństwa: Kubę, introwertyka, nerda i mózgowca; Michała, chirurga, czarusia i kobieciarza, i wreszcie właśnie Wojtka, upartego policjanta, który potrafi… próbować zaszachować nawet Inkwizytora. Wojtek jest także ważny dla Andrei z zupełnie…

Patrzę w kalendarz i nie mogę uwierzyć Jeszcze tylko 5 dni… No dobrze, jak mówią Australijczycy: “I’m not here to f*** spiders”, czyli: do roboty! Jak widzicie dziś o inności O tym, jak czasem patrzymy na tych, którzy robią coś innego, wyglądają inaczej, zachowują się niezgodnie z „normą”, którzy SĄ inni. Myślę o spojrzeniach, szeptach, uśmieszkach, cichych i głośnych złośliwostkach, o politowaniu – czasem dobrze ukrytym za zasłoną troski. O uwagach w czasie spotkań rodzinnych. O pytaniach i porównaniach z innymi, tymi „normalnymi”. Myślę także o tym, że żyjemy w…